วันพุธที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

ภาษาไทยวันละคำ


กัลยาณมิตรธรรม 7 (ธรรมสำหรับ ครู อาจารย์)


กัลยาณมิตรธรรม 7 (ธรรมสำหรับ ครู อาจารย์)
1. ปิโย  น่ารัก คือ มีเมตตากรุณา ใส่ใจคนและประโยชน์สุข ของเขา
เข้าถึงจิตใจ สร้างความสนิทสนมเป็นกันเอง
2. ครุ  น่าเคารพ คือ เป็นผู้หนักแน่น ถือหลักการเป็นสำคัญ มีความประพฤติสมควรแก่ฐานะ ทำให้รู้สึกอบอุ่นใจ เป็นที่พึ่งได้
3. ภาวนีโย  น่าเจริญใจ คือ มีความรู้จริง ทรงภูมิปัญญาแท้จริง เป็นผู้ฝึกฝนปรับปรุงตนอยู่เสมอ เป็นที่น่ายกยกเอาแบบอย่าง
4. วตฺตา  รู้จักพูดให้ได้ผล คือ รู้จักชี้แตงให้เข้าใจ รู้ว่าเมื่อไรควรอะไรอย่างไร คอยให้คำแนะนำตักเตือน เป็นที่ปรึกษาที่ดี
5. วจนกฺขโม  อดทนต่อถ้อยคำ คือ พร้อมรับฟังคำปรึกษาซักถาม   คำล่วงเกิน คำตักเตือน อดทนฟังได้ไม่เสียอารมณ์
6. คมฺภีรญฺจ กถํ กตฺตา แถลงเรื่องล้ำลึกได้ คือ กล่าวชี้แจงเรื่องต่างๆ ที่ยุ่งยากลึกซึ้งให้เข้าใจได้
7. โน จฏฺฐาเน นิโยชเย  ไม่ชักนำในอฐาน คือ ไม่ชักจูงไปในทางที่เสื่อมเสีย หรือเรื่องเหลวไหลไม่ควร

จรรยาบรรณวิชาชีพครู


จรรยาบรรณวิชาชีพครู 9 ข้อ
คุรุสภา  ได้ออกจรรยาบรรณครู 9 ข้อ เมื่อปี พ.ศ. 2539 ความว่า...
    1. ครูต้องรักและเมตตาต่อศิษย์ ให้ความเอาใจใส่ช่วยเหลือ ส่งเสริมให้กำลังใจในการศึกษาเล่าเรียน โดยเสมอหน้า อาทิ การสร้างความรู้สึกที่เป็นมิตร เป็นที่พึ่งพาและไว้วางใจได้ของศิษย์
    2. ครูต้องอบรม สั่งสอน ฝึกฝนสร้างเสริมความรู้ ทักษะ และนิสัยที่ถูกต้องดีงามให้เกิดแก่ศิษย์อย่างเต็มความสามารถ ด้วยความบริสุทธิ์ใจ อาทิ การตอบข้อเสนอและการกระทำของศิษย์ในทางสร้างสรรค์
    3. ครูต้องประพฤติปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดีแก่ศิษย์ทั้งทางกาย วาจา และใจ
    4. ครูต้องไม่ปฏิบัติตนเป็นปฏิปักษ์ต่อความเจริญทางกาย สติปัญญา จิตใจ อารมณ์ และสังคมของศิษย์
    5. ครูต้องไม่แสวงหาผลประโยชน์ อันเป็นอามิสสินจ้างจากศิษย์ ในการปฏิบัติหน้าที่ตามปกติ และไม่ใช่ให้ศิษย์กระทำการใด ๆ อันเป็นการหาประโยชน์ ให้แก่ตนโดยมิชอบ
    6. ครูย่อมพัฒนาตนเองทั้งด้านวิชาชีพ บุคลิกภาพ วิสัยทัศน์ และการเมืองอยู่เสมอ
    7. ครูย่อมรักและศรัทธาในวิชาชีพครูและเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กรวิชาชีพครู
    8. ครูพึงช่วยเหลือเกื้อกูลครูและชุมชนในทางสร้างสรรค์
    9. ครูพึงประพฤติปฏิบัติตนเป็นผู้นำในการอนุรักษ์ และพัฒนาภูมิปัญญาและวัฒนธรรมไทย

ฉ่อย ศิลปะพื้นบ้านภาคกลาง